świat

See also: swiat, świąt, and Świat

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish świat, from Proto-Slavic *svě̑tъ, from Proto-Balto-Slavic *śwaitas, from Proto-Indo-European *ḱwoyt-ó-s, from the root *ḱweyt- (“to shine”). Doublet of światło, świecić, and świt.

Pronunciation

IPA^(key): /ɕfjat/
Audio (file)
Rhymes: -at
Syllabification: świat

Noun

świat m inan (diminutive światek)

world

Declension

Declension of świat

	singular	plural
nominative	świat	światy
genitive	świata	światów
dative	światu	światom
accusative	świat	światy
instrumental	światem	światami
locative	świecie	światach
vocative	świecie	światy

Derived terms

adjectives

nie z tego świata
stary jak świat
światowy
świecki
świetny
zeświecczały

adverbs

jak świat światem
za żadne skarby świata

nouns

dach świata
koniec świata
kraj świata
najstarszy zawód świata
Nowy Świat
okno na świat
ósmy cud świata
pępek świata
Pierwszy Świat
półświatek
Stary Świat
świat zabity deskami
światopogląd
tamten świat
Trzeci Świat
wielki świat
zaświaty

verbs

świecczeć impf, zeświecczeć pf
zeświecczać impf, zeświecczyć pf

phrases

być jedną nogą na tamtym świecie impf
mieć świat u stóp impf
przenosić się na tamten świat impf, przenieść się na tamten świat pf
przychodzić na świat impf, przyjść na świat pf
puszczać w świat impf, puścić w świat pf
wydawać na świat impf, wydać na świat pf
wyprawiać na tamten świat impf, wyprawić na tamten świat pf
żyć w swoim własnym świecie impf

proverb

do odważnych świat należy

Related terms

adjectives

nouns

verbs

świecić impf
świtać impf

Further reading

świat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
świat in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.