światło

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *světьlo.

Noun

światło n

light

Descendants

Polish: światło

References

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “światło”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish światło, from Proto-Slavic *světьlo. Doublet of świat, świecić, and świt.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɕfjat.wɔ/
Audio (file)
Rhymes: -atwɔ
Syllabification: świat‧ło

Noun

światło n (diminutive światełko)

light
Zgaś światło! ― Turn off the light!

Declension

Declension of światło

	singular	plural
nominative	światło	światła
genitive	światła	świateł
dative	światłu	światłom
accusative	światło	światła
instrumental	światłem	światłami
locative	świetle	światłach
vocative	światło	światła

Derived terms

adjectives

nouns

preposition

w świetle

verbs

doświetlić pf, doświetlać impf
naświetlić pf, naświetlać impf
oświetlić pf, oświetlać impf
podświetlić pf, podświetlać impf
prześwietlić pf, prześwietlać impf
rozświetlić pf, rozświetlać impf
wyświetlić pf, wyświetlać impf
wzświetlić pf, wzświetlać impf
zaświetlić pf, zaświetlać impf

Further reading

światło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
światło in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *světъlo.

Noun

światło n

light

Further reading

światło in silling.org

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.