żegnanie

See also: zegnanie

Polish

Etymology

From żegnać +‎ -anie.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɛɡˈna.ɲɛ/
  • Hyphenation: żeg‧na‧nie
  • Rhymes: -aɲɛ

Noun

żegnanie n

  1. verbal noun of żegnać

Declension
Declension of żegnanie
singular plural
nominative żegnanie żegnania
genitive żegnania żegnań
dative żegnaniu żegnaniom
accusative żegnanie żegnania
instrumental żegnaniem żegnaniami
locative żegnaniu żegnaniach
vocative żegnanie żegnania

Further reading
  • żegnanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żegnanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.