υποπτεύομαι

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποπτεύω‎ (hupopteúō‎).

Verb

υποπτεύομαι • (ypoptévomai) deponent (simple past υποπτεύτηκα, υποπτεύθηκα)

  1. suspect, be suspicious of

Conjugation
υποπτεύομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg υποπτεύομαι θα υποπτεύομαι υποπτευόμουν, υποπτευόμουνα
2nd person υποπτεύεσαι θα υποπτεύεσαι υποπτευόσουν, υποπτευόσουνα
3rd person υποπτεύεται θα υποπτεύεται υποπτευόταν, υποπτευότανε
1st person pl υποπτευόμαστε θα υποπτευόμαστε υποπτευόμασταν, υποπτευόμαστε2
2nd person υποπτεύεστε, υποπτευόσαστε1 θα υποπτεύεστε, υποπτευόσαστε1 υποπτευόσασταν, υποπτευόσαστε2
3rd person υποπτεύονται θα υποπτεύονται υποπτεύονταν, υποπτευόντανε, υποπτευόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg υποπτευτώ, υποπτευθώ θα υποπτευτώ, θα υποπτευθώ υποπτεύτηκα, υποπτεύθηκα
2nd person υποπτευτείς, υποπτευθείς θα υποπτευτείς, υποπτευθείς υποπτεύτηκες, υποπτεύθηκες
3rd person υποπτευτεί, υποπτευθεί θα υποπτευτεί, υποπτευθεί υποπτεύτηκε, υποπτεύθηκε
1st person pl υποπτευτούμε, υποπτευθούμε θα υποπτευτούμε, υποπτευθούμε υποπτευτήκαμε, υποπτευθήκαμε
2nd person υποπτευτείτε, υποπτευθείτε θα υποπτευτείτε, υποπτευθείτε υποπτευτήκατε, υποπτευθήκατε
3rd person υποπτευτούν, υποπτευθούν, υποπτευτούνε, υποπτευθούνε θα υποπτευτούν, θα υποπτευθούν, θα υποπτευτούνε, θα υποπτευθούνε υποπτεύτηκαν, υποπτεύθηκαν, υποπτευτήκανε, υποπτευθήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 υποπτεύσου
2nd person pl —3 υποπτευτείτε, υποπτευθείτε
Perfect tenses
Perfect έχω υποπτευτεί, έχεις υποπτευτεί έχει υποπτευτεί, …; έχω υποπτευθεί, έχεις υποπτευθεί έχει υποπτευθεί, …
Future perfect θα έχω υποπτευτεί, θα έχεις υποπτευτεί, θα έχει υποπτευτεί, …; θα έχω υποπτευθεί, θα έχεις υποπτευθεί, θα έχει υποπτευθεί, …
Past perfect είχα υποπτευτεί, είχες υποπτευτεί, είχε υποπτευτεί, … ; είχα υποπτευθεί, είχες υποπτευθεί, είχε υποπτευθεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.