Düzce
English
Etymology
From Turkish Düzce, from Ottoman Turkish دوزجه (Düzce).
Turkish
Düzce ili
Etymology
From Ottoman Turkish دوزجه (Düzce).
Declension
Declension of Düzce
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Düzce | Düzceler / Düzce'ler |
| accusative | Düzce'yi | Düzceleri / Düzce'leri |
| dative | Düzce'ye | Düzcelere / Düzce'lere |
| locative | Düzce'de | Düzcelerde / Düzce'lerde |
| ablative | Düzce'den | Düzcelerden / Düzce'lerden |
| genitive | Düzce'nin | Düzcelerin / Düzce'lerin |
Possession of Düzce
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Düzce'm | Düzcelerim / Düzce'lerim |
| senin (your) | Düzce'n | Düzcelerin / Düzce'lerin |
| onun (his/her/its) | Düzce'si | Düzceleri / Düzce'leri |
| bizim (our) | Düzce'miz | Düzcelerimiz / Düzce'lerimiz |
| sizin (your) | Düzce'niz | Düzceleriniz / Düzce'leriniz |
| onların (their) | Düzce'si / Düzceleri / Düzce'leri | Düzceleri / Düzce'leri |
Derived terms
- Düzceli
See also
- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.