Mersin
English
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish مرسین (mersin, “myrtle; Mersin”).
Turkish
Mersin ili
Mersin'in ilçeleri
Etymology
From Ottoman Turkish مرسین (Mersin)
Pronunciation
- IPA(key): /mæɾ.sin/
- Hyphenation: Mer‧sin
Proper noun
Mersin
Declension
declension of Mersin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Mersin | Mersinler / Mersin'ler |
| accusative | Mersin'i | Mersinleri / Mersin'leri |
| dative | Mersin'e | Mersinlere / Mersin'lere |
| locative | Mersin'de | Mersinlerde / Mersin'lerde |
| ablative | Mersin'den | Mersinlerden / Mersin'lerden |
| genitive | Mersin'in | Mersinlerin / Mersin'lerin |
possessive of Mersin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Mersin'im | Mersinlerim / Mersin'lerim |
| senin (your) | Mersin'in | Mersinlerin / Mersin'lerin |
| onun (his/her/its) | Mersin'i | Mersinleri / Mersin'leri |
| bizim (our) | Mersin'imiz | Mersinlerimiz / Mersin'lerimiz |
| sizin (your) | Mersin'iniz | Mersinleriniz / Mersin'leriniz |
| onların (their) | Mersin'i / Mersinleri / Mersin'leri | Mersinleri / Mersin'leri |
Derived terms
- Mersinli
See also
- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.