< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/stankwijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *stinkwaną (“to hit, to clash, to stink”) + *-janą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstaŋʷ.kʷi.jɑ.nɑ̃/
Verb
*stankwijaną[1]
Inflection
Conjugation of *stankwijaną (weak class 1)
| active voice | passive voice | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| 1st singular | *stankwijō | *stankwijaų | — | *stankwijai | ? |
| 2nd singular | *stankwīsi | *stankwijais | *stankwī | *stankwijasai | *stankwijaisau |
| 3rd singular | *stankwīþi | *stankwijai | *stankwijaþau | *stankwijaþai | *stankwijaiþau |
| 1st dual | *stankwijōs | *stankwijaiw | — | — | — |
| 2nd dual | *stankwijaþiz | *stankwijaiþiz | *stankwijaþiz | — | — |
| 1st plural | *stankwijamaz | *stankwijaim | — | *stankwijanþai | *stankwijainþau |
| 2nd plural | *stankwīþ | *stankwijaiþ | *stankwīþ | *stankwijanþai | *stankwijainþau |
| 3rd plural | *stankwijanþi | *stankwijain | *stankwijanþau | *stankwijanþai | *stankwijainþau |
| past tense | indicative | subjunctive | |||
| 1st singular | *stankwidǭ | *stankwidēdį̄ | |||
| 2nd singular | *stankwidēz | *stankwidēdīz | |||
| 3rd singular | *stankwidē | *stankwidēdī | |||
| 1st dual | *stankwidēdū | *stankwidēdīw | |||
| 2nd dual | *stankwidēdudiz | *stankwidēdīdiz | |||
| 1st plural | *stankwidēdum | *stankwidēdīm | |||
| 2nd plural | *stankwidēdud | *stankwidēdīd | |||
| 3rd plural | *stankwidēdun | *stankwidēdīn | |||
| present | past | ||||
| participles | *stankwijandz | *stankwidaz | |||
Descendants
- Proto-West Germanic: *stankwijan
- Old Norse: stǫkkva
- ⇒ Gothic: 𐌲𐌰𐍃𐍄𐌰𐌲𐌵𐌾𐌰𐌽 (gastagqjan)
References
- Orel, Vladimir (2003), “*stankwjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 371
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.