akordowiec

Polish

Etymology

From akord +‎ -owiec. First attested in 1899.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.kɔrˈdɔ.vjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: a‧kor‧do‧wiec

Noun

akordowiec m pers

  1. (colloquial) pieceworker
    Synonym: akordnik

Declension
Declension of akordowiec
singular plural
nominative akordowiec akordowcy
genitive akordowca akordowców
dative akordowcowi akordowcom
accusative akordowca akordowców
instrumental akordowcem akordowcami
locative akordowcu akordowcach
vocative akordowcze akordowcy

Derived terms
adjective
adverb
nouns

References
  1. Gazeta Robotnicza : organ Polskiej Partji Socjalistycznej : pismo codzienne dla polskiego ludu pracującego‎, issue 7, 1899, page 4

Further reading
  • akordowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • akordowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.