bekać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *běkati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: be‧kać

Verb

bekać impf (perfective beknąć)

  1. (intransitive, colloquial) to burp, to belch

Conjugation
Conjugation of bekać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bekać
present tense 1st bekam bekamy
2nd bekasz bekacie
3rd beka bekają
impersonal beka się
past tense 1st bekałem bekałam bekaliśmy bekałyśmy
2nd bekałeś bekałaś bekaliście bekałyście
3rd bekał bekała bekało bekali bekały
impersonal bekano
future tense 1st będę bekał,
będę bekać
 będę bekała,
będę bekać
 będziemy bekali,
będziemy bekać
 będziemy bekały,
będziemy bekać
2nd będziesz bekał,
będziesz bekać
 będziesz bekała,
będziesz bekać
 będziecie bekali,
będziecie bekać
 będziecie bekały,
będziecie bekać
3rd będzie bekał,
będzie bekać
 będzie bekała,
będzie bekać
 będzie bekało,
będzie bekać
 będą bekali,
będą bekać
 będą bekały,
będą bekać
impersonal będzie bekać się
conditional 1st bekałbym bekałabym bekalibyśmy bekałybyśmy
2nd bekałbyś bekałabyś bekalibyście bekałybyście
3rd bekałby bekałaby bekałoby bekaliby bekałyby
impersonal bekano by
imperative 1st niech bekam bekajmy
2nd bekaj bekajcie
3rd niech beka niech bekają
active adjectival participle bekający bekająca bekające bekający bekające
contemporary adverbial participle bekając
verbal noun bekanie
adjective
interjection
nouns
verbs

Further reading
  • bekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.