beknąć

Polish

Etymology

From bekać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɛk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: bek‧nąć

Verb

beknąć pf (imperfective bekać)

  1. (intransitive, colloquial) to burp (emit a burp), to belch

Conjugation
Conjugation of beknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive beknąć
future tense 1st beknę bekniemy
2nd bekniesz bekniecie
3rd beknie bekną
impersonal beknie się
past tense 1st beknąłem beknęłam beknęliśmy beknęłyśmy
2nd beknąłeś beknęłaś beknęliście beknęłyście
3rd beknął beknęła beknęło beknęli beknęły
impersonal beknięto
conditional 1st beknąłbym beknęłabym beknęlibyśmy beknęłybyśmy
2nd beknąłbyś beknęłabyś beknęlibyście beknęłybyście
3rd beknąłby beknęłaby beknęłoby beknęliby beknęłyby
impersonal beknięto by
imperative 1st niech beknę beknijmy
2nd beknij beknijcie
3rd niech beknie niech bekną
anterior adverbial participle beknąwszy
verbal noun beknięcie
adjective
interjection
nouns
verbs

Further reading
  • beknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • beknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.