biczownik

Polish

Etymology

From biczować +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /biˈt͡ʂɔv.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɲik
Syllabification: bi‧czow‧nik

Noun

biczownik m pers

(religion) flagellant, flagellator
Synonym: flagelant

Declension

Declension of biczownik

	singular	plural
nominative	biczownik	biczownicy/biczowniki (depreciative)
genitive	biczownika	biczowników
dative	biczownikowi	biczownikom
accusative	biczownika	biczowników
instrumental	biczownikiem	biczownikami
locative	biczowniku	biczownikach
vocative	biczowniku	biczownicy

Derived terms

adjective

biczowniczy

Related terms

adjective

biczowy

nouns

verbs

Further reading

biczownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
biczownik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.