bilansista

See also: bilansistą

Polish

Etymology

From bilans +‎ -ista. First attested in 1847.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.lanˈɕis.ta/
  • Rhymes: -ista
  • Syllabification: bi‧lan‧sis‧ta

Noun

bilansista m pers

  1. (accounting) balance sheet clerk

Declension
Declension of bilansista
singular plural
nominative bilansista bilansiści
genitive bilansisty bilansistów
dative bilansiście bilansistom
accusative bilansistę bilansistów
instrumental bilansistą bilansistami
locative bilansiście bilansistach
vocative bilansisto bilansiści
adjective
nouns
verbs

References
  1. Robotnik: centralny organ P.P.S.‎, issue 13, 1847, page 6
  2. bilansista in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bilansista in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bilansista in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.