brinna
Old Swedish
Etymology
From Old Norse brenna, from Proto-Germanic *brinnaną.
Conjugation
Conjugation of brinna (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | brinna | — | |||
| participle | brinnandi, brinnande | brunnin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | brinder | brinni, brinne | — | bran | brunni, brunne |
| þū | brinder | brinni, brinne | brin | brant | brunni, brunne |
| han | brinder | brinni, brinne | — | bran | brunni, brunne |
| vīr | brinnum, brinnom | brinnum, brinnom | brinnum, brinnom | brunnum, brunnom | brunnum, brunnom |
| īr | brinnin | brinnin | brinnin | brunnin | brunnin |
| þēr | brinna | brinnin | — | brunnu, -o | brunnin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | — | — | — | — | — |
| þū | — | — | — | — | — |
| han | — | — | — | — | — |
| vīr | — | — | — | — | — |
| īr | — | — | — | — | — |
| þēr | — | — | — | — | — |
Descendants
- Swedish: brinna
Swedish
Etymology
From Old Swedish brinna, from Old Norse brenna, from Proto-Germanic *brinnaną.
Pronunciation
- IPA(key): /²brɪnːa/
Audio (file) - Rhymes: -²ɪnːa
Conjugation
Conjugation of brinna (class 3 strong)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | brinna | — | ||
| Supine | brunnit | — | ||
| Imperative | brinn | — | ||
| Imper. plural1 | brinnen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | brinner | brann | — | — |
| Ind. plural1 | brinna | brunno | — | — |
| Subjunctive2 | brinne | brunne | — | — |
| Participles | ||||
| Present participle | brinnande | |||
| Past participle | brunnen | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Further reading
- brinna in Svensk ordbok.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.