dewiantka

See also: dewiantką

Polish

Etymology

From dewiant +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɛˈvjant.ka/
  • Rhymes: -antka
  • Syllabification: de‧wiant‧ka

Noun

dewiantka f (masculine dewiant)

  1. female equivalent of dewiant (“deviant, pervert”)

Declension
Declension of dewiantka
singular plural
nominative dewiantka dewiantki
genitive dewiantki dewiantek
dative dewiantce dewiantkom
accusative dewiantkę dewiantki
instrumental dewiantką dewiantkami
locative dewiantce dewiantkach
vocative dewiantko dewiantki
adjective
nouns

Further reading
  • dewiantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dewiantka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.