dopaść

Polish

Etymology

From do- +‎ paść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.paɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: do‧paść

Verb

dopaść pf (imperfective dopadać)

  1. (transitive) to approach quickly, to run towards
  2. (transitive) to catch (e.g. a criminal), to catch up with, to nobble
    Synonym: dorwać

Conjugation
Conjugation of dopaść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopaść
future tense 1st dopadnę dopadniemy
2nd dopadniesz dopadniecie
3rd dopadnie dopadną
impersonal dopadnie się
past tense 1st dopadłem dopadłam dopadliśmy dopadłyśmy
2nd dopadłeś dopadłaś dopadliście dopadłyście
3rd dopadł dopadła dopadło dopadli dopadły
impersonal dopadnięto
conditional 1st dopadłbym dopadłabym dopadlibyśmy dopadłybyśmy
2nd dopadłbyś dopadłabyś dopadlibyście dopadłybyście
3rd dopadłby dopadłaby dopadłoby dopadliby dopadłyby
impersonal dopadnięto by
imperative 1st niech dopadnę dopadnijmy
2nd dopadnij dopadnijcie
3rd niech dopadnie niech dopadną
passive adjectival participle dopadnięty dopadnięta dopadnięte dopadnięci dopadnięte
anterior adverbial participle dopadłszy
verbal noun dopadnięcie

Further reading
  • dopaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.