dopadać

Polish

From do- +‎ padać.

dopadać impf (perfective dopaść)

(transitive) to approach quickly, to run towards
(transitive) to catch (e.g. a criminal), to catch up with, to nobble
Synonym: dorywać

Conjugation of dopadać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopadać
present tense	1^st	dopadam			dopadamy
	2^nd	dopadasz			dopadacie
	3^rd	dopada			dopadają
	impersonal	dopada się
past tense	1^st	dopadałem	dopadałam		dopadaliśmy	dopadałyśmy
	2^nd	dopadałeś	dopadałaś		dopadaliście	dopadałyście
	3^rd	dopadał	dopadała	dopadało	dopadali	dopadały
	impersonal	dopadano
future tense	1^st	będę dopadał, będę dopadać	będę dopadała, będę dopadać		będziemy dopadali, będziemy dopadać	będziemy dopadały, będziemy dopadać
	2^nd	będziesz dopadał, będziesz dopadać	będziesz dopadała, będziesz dopadać		będziecie dopadali, będziecie dopadać	będziecie dopadały, będziecie dopadać
	3^rd	będzie dopadał, będzie dopadać	będzie dopadała, będzie dopadać	będzie dopadało, będzie dopadać	będą dopadali, będą dopadać	będą dopadały, będą dopadać
	impersonal	będzie dopadać się
conditional	1^st	dopadałbym	dopadałabym		dopadalibyśmy	dopadałybyśmy
	2^nd	dopadałbyś	dopadałabyś		dopadalibyście	dopadałybyście
	3^rd	dopadałby	dopadałaby	dopadałoby	dopadaliby	dopadałyby
	impersonal	dopadano by
imperative	1^st	niech dopadam			dopadajmy
	2^nd	dopadaj			dopadajcie
	3^rd	niech dopada			niech dopadają
active adjectival participle		dopadający	dopadająca	dopadające	dopadający	dopadające
passive adjectival participle		dopadany	dopadana	dopadane	dopadani	dopadane
contemporary adverbial participle		dopadając
verbal noun		dopadanie