paść

See also: pasc

Polish

Inherited from Proto-Slavic *pàsti (“to fall”) (stem *pad-), from Proto-Balto-Slavic *pṓˀstei, from Proto-Indo-European *ped- (“to walk, step, stumble, fall”).

paść pf (imperfective padać)

(intransitive) to fall; to drop
Synonym: upaść

Chłopi padli na kolana przed królem. ― The peasants dropped to their knees before the king.

Promienie światła padły na taflę jeziora. ― Rays of light fell on the surface of the lake.
(intransitive) to strike; to overwhelm (of a negative emotion)
Synonyms: ogarnąć, pochłonąć

Padł na niego strach. ― He was struck by fear.
(intransitive) to be brought up; to be mentioned, said or asked
Podczas negocjacji padła suma 30 milionów euro. ― During the negotiations, a sum of 30 million euros was mentioned.
(intransitive) to occur (used in reference to records and lottery wins)
Na wczorajszym meczu padł rekord frekwencji. ― Yesterday's match saw a record attendance.
(intransitive, colloquial) to lose it; to be very surprised or amused
Padłem, jak go zobaczyłem w tym przebraniu. ― I lost it when I saw him in that costume.
(intransitive, colloquial) to die; to stop working
Właśnie padł mi telefon. ― My phone just died.

Conjugation of paść pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		paść
future tense	1^st	padnę			padniemy
	2^nd	padniesz			padniecie
	3^rd	padnie			padną
	impersonal	padnie się
past tense	1^st	padłem	padłam		padliśmy	padłyśmy
	2^nd	padłeś	padłaś		padliście	padłyście
	3^rd	padł	padła	padło	padli	padły
	impersonal	padnięto
conditional	1^st	padłbym	padłabym		padlibyśmy	padłybyśmy
	2^nd	padłbyś	padłabyś		padlibyście	padłybyście
	3^rd	padłby	padłaby	padłoby	padliby	padłyby
	impersonal	padnięto by
imperative	1^st	niech padnę			padnijmy
	2^nd	padnij			padnijcie
	3^rd	niech padnie			niech padną
anterior adverbial participle		padłszy
verbal noun		padnięcie

verbs

Inherited from Proto-Slavic *pasti (“to pasture, herd, feed”) (stem *pas-), from Proto-Balto-Slavic *pāˀstéi, from Proto-Indo-European *péh₂sti, s-present of *peh₂- (“to protect”).

paść impf

(transitive) to feed an animal
Jaś poszedł paść konie. ― Johnny went to feed the horses.
(reflexive) to graze, to feed oneself
Konie pasły się pod lasem. ― The horses were grazing near the forest.

Conjugation of paść impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		paść
present tense	1^st	pasę			pasiemy
	2^nd	pasiesz			pasiecie
	3^rd	pasie			pasą
	impersonal	pasie się
past tense	1^st	pasłem	pasłam		paśliśmy	pasłyśmy
	2^nd	pasłeś	pasłaś		paśliście	pasłyście
	3^rd	pasł	pasła	pasło	paśli	pasły
	impersonal	pasiono
future tense	1^st	będę pasł, będę paść	będę pasła, będę paść		będziemy paśli, będziemy paść	będziemy pasły, będziemy paść
	2^nd	będziesz pasł, będziesz paść	będziesz pasła, będziesz paść		będziecie paśli, będziecie paść	będziecie pasły, będziecie paść
	3^rd	będzie pasł, będzie paść	będzie pasła, będzie paść	będzie pasło, będzie paść	będą paśli, będą paść	będą pasły, będą paść
	impersonal	będzie paść się
conditional	1^st	pasłbym	pasłabym		paślibyśmy	pasłybyśmy
	2^nd	pasłbyś	pasłabyś		paślibyście	pasłybyście
	3^rd	pasłby	pasłaby	pasłoby	paśliby	pasłyby
	impersonal	pasiono by
imperative	1^st	niech pasę			paśmy
	2^nd	paś			paście
	3^rd	niech pasie			niech pasą
active adjectival participle		pasący	pasąca	pasące	pasący	pasące
contemporary adverbial participle		pasąc
verbal noun		pasienie

adjectives

nouns

verbs