dostarczyć

Polish

From do- +‎ starczyć.

dostarczyć pf (imperfective dostarczać)

(transitive, automotive, transport) to deliver (to bring or transport something to its destination)
Synonyms: doręczyć, dowieźć
(transitive) to bring (to become the source of something)

Conjugation of dostarczyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dostarczyć
future tense	1^st	dostarczę			dostarczymy
	2^nd	dostarczysz			dostarczycie
	3^rd	dostarczy			dostarczą
	impersonal	dostarczy się
past tense	1^st	dostarczyłem	dostarczyłam		dostarczyliśmy	dostarczyłyśmy
	2^nd	dostarczyłeś	dostarczyłaś		dostarczyliście	dostarczyłyście
	3^rd	dostarczył	dostarczyła	dostarczyło	dostarczyli	dostarczyły
	impersonal	dostarczono
conditional	1^st	dostarczyłbym	dostarczyłabym		dostarczylibyśmy	dostarczyłybyśmy
	2^nd	dostarczyłbyś	dostarczyłabyś		dostarczylibyście	dostarczyłybyście
	3^rd	dostarczyłby	dostarczyłaby	dostarczyłoby	dostarczyliby	dostarczyłyby
	impersonal	dostarczono by
imperative	1^st	niech dostarczę			dostarczmy
	2^nd	dostarcz			dostarczcie
	3^rd	niech dostarczy			niech dostarczą
passive adjectival participle		dostarczony	dostarczona	dostarczone	dostarczeni	dostarczone
anterior adverbial participle		dostarczywszy
verbal noun		dostarczenie

nouns