przydusić

Polish

Etymology

From przy- +‎ dusić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈdu.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧du‧sić

Verb

przydusić pf (imperfective przyduszać)

  1. (transitive) to crush, to press
    Synonym: przygnieść
  2. (transitive) to smother, to dampen (e.g. a flame)
    Synonyms: przygasić, stłumić
  3. (transitive) to hamper, to stifle, to slow
    Synonyms: stłumić, stłamsić, przyhamować
  4. (transitive, colloquial) to press, to urge, to force (e.g. someone to do something)

Conjugation
Conjugation of przydusić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przydusić
future tense 1st przyduszę przydusimy
2nd przydusisz przydusicie
3rd przydusi przyduszą
impersonal przydusi się
past tense 1st przydusiłem przydusiłam przydusiliśmy przydusiłyśmy
2nd przydusiłeś przydusiłaś przydusiliście przydusiłyście
3rd przydusił przydusiła przydusiło przydusili przydusiły
impersonal przyduszono
conditional 1st przydusiłbym przydusiłabym przydusilibyśmy przydusiłybyśmy
2nd przydusiłbyś przydusiłabyś przydusilibyście przydusiłybyście
3rd przydusiłby przydusiłaby przydusiłoby przydusiliby przydusiłyby
impersonal przyduszono by
imperative 1st niech przyduszę przyduśmy
2nd przyduś przyduście
3rd niech przydusi niech przyduszą
passive adjectival participle przyduszony przyduszona przyduszone przyduszeni przyduszone
anterior adverbial participle przydusiwszy
verbal noun przyduszenie

Further reading
  • przydusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przydusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.