dziwak

Polish

Etymology

From dziw +‎ -ak.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈd͡ʑi.vak/
Audio (file)
Rhymes: -ivak
Syllabification: dzi‧wak

Noun

dziwak m pers (diminutive dziwaczek, feminine dziwaczka)

weirdo, eccentric, kook

Declension

Declension of dziwak

	singular	plural
nominative	dziwak	dziwacy
genitive	dziwaka	dziwaków
dative	dziwakowi	dziwakom
accusative	dziwaka	dziwaków
instrumental	dziwakiem	dziwakami
locative	dziwaku	dziwakach
vocative	dziwaku	dziwacy

Derived terms

adjectives

dziwaczny

Related terms

adjectives

dziwny

adverb

dziwacznie

nouns

verb

dziwaczeć
dziwić

Further reading

dziwak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dziwak in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.