dziwować

Polish

Etymology

From dziw +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑiˈvɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: dzi‧wo‧wać

Verb

dziwować impf

  1. (reflexive, colloquial) to be astonished, to marvel
    Synonyms: dziwić się, zdumiewać się

Conjugation
Conjugation of dziwować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziwować
present tense 1st dziwuję dziwujemy
2nd dziwujesz dziwujecie
3rd dziwuje dziwują
impersonal dziwuje się
past tense 1st dziwowałem dziwowałam dziwowaliśmy dziwowałyśmy
2nd dziwowałeś dziwowałaś dziwowaliście dziwowałyście
3rd dziwował dziwowała dziwowało dziwowali dziwowały
impersonal dziwowano
future tense 1st będę dziwował,
będę dziwować
 będę dziwowała,
będę dziwować
 będziemy dziwowali,
będziemy dziwować
 będziemy dziwowały,
będziemy dziwować
2nd będziesz dziwował,
będziesz dziwować
 będziesz dziwowała,
będziesz dziwować
 będziecie dziwowali,
będziecie dziwować
 będziecie dziwowały,
będziecie dziwować
3rd będzie dziwował,
będzie dziwować
 będzie dziwowała,
będzie dziwować
 będzie dziwowało,
będzie dziwować
 będą dziwowali,
będą dziwować
 będą dziwowały,
będą dziwować
impersonal będzie dziwować się
conditional 1st dziwowałbym dziwowałabym dziwowalibyśmy dziwowałybyśmy
2nd dziwowałbyś dziwowałabyś dziwowalibyście dziwowałybyście
3rd dziwowałby dziwowałaby dziwowałoby dziwowaliby dziwowałyby
impersonal dziwowano by
imperative 1st niech dziwuję dziwujmy
2nd dziwuj dziwujcie
3rd niech dziwuje niech dziwują
active adjectival participle dziwujący dziwująca dziwujące dziwujący dziwujące
contemporary adverbial participle dziwując
verbal noun dziwowanie
adjectives
nouns

Further reading
  • dziwować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziwować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.