głupota

Polish

Etymology

From głupi +‎ -ota.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡwuˈpɔ.ta/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔta
  • Syllabification: głu‧po‧ta

Noun

głupota f

  1. stupidity, nonsense
    Synonyms: see Thesaurus:nonsens
    Nie gadaj głupot. ― Don't talk nonsense.

Declension
Declension of głupota
singular plural
nominative głupota głupoty
genitive głupoty głupot
dative głupocie głupotom
accusative głupotę głupoty
instrumental głupotą głupotami
locative głupocie głupotach
vocative głupoto głupoty

Further reading
  • głupota in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głupota in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.