gardzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gъrditi (sę), from *gъ̑rdъ (“proud”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: gar‧dzić

Verb

gardzić impf

  1. (transitive) to despise, to hold in contempt, to disdain [+instrumental = someone/something]

Conjugation
Conjugation of gardzić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gardzić
present tense 1st gardzę gardzimy
2nd gardzisz gardzicie
3rd gardzi gardzą
impersonal gardzi się
past tense 1st gardziłem gardziłam gardziliśmy gardziłyśmy
2nd gardziłeś gardziłaś gardziliście gardziłyście
3rd gardził gardziła gardziło gardzili gardziły
impersonal gardzono
future tense 1st będę gardził,
będę gardzić
 będę gardziła,
będę gardzić
 będziemy gardzili,
będziemy gardzić
 będziemy gardziły,
będziemy gardzić
2nd będziesz gardził,
będziesz gardzić
 będziesz gardziła,
będziesz gardzić
 będziecie gardzili,
będziecie gardzić
 będziecie gardziły,
będziecie gardzić
3rd będzie gardził,
będzie gardzić
 będzie gardziła,
będzie gardzić
 będzie gardziło,
będzie gardzić
 będą gardzili,
będą gardzić
 będą gardziły,
będą gardzić
impersonal będzie gardzić się
conditional 1st gardziłbym gardziłabym gardzilibyśmy gardziłybyśmy
2nd gardziłbyś gardziłabyś gardzilibyście gardziłybyście
3rd gardziłby gardziłaby gardziłoby gardziliby gardziłyby
impersonal gardzono by
imperative 1st niech gardzę gardźmy
2nd gardź gardźcie
3rd niech gardzi niech gardzą
active adjectival participle gardzący gardząca gardzące gardzący gardzące
passive adjectival participle gardzony gardzona gardzone gardzeni gardzone
contemporary adverbial participle gardząc
verbal noun gardzenie

Derived terms
verbs
adjectives
nouns
verb
adjective
noun

Further reading
  • gardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gardzić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “gardzić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.