wzgardzić

Polish

Etymology

From wz- +‎ gardzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvzɡar.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: wzgar‧dzić

Verb

wzgardzić pf (imperfective wzgardzać)

  1. (transitive) to despise, to disdain
    Synonym: pogardzić

Conjugation
Conjugation of wzgardzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzgardzić
future tense 1st wzgardzę wzgardzimy
2nd wzgardzisz wzgardzicie
3rd wzgardzi wzgardzą
impersonal wzgardzi się
past tense 1st wzgardziłem wzgardziłam wzgardziliśmy wzgardziłyśmy
2nd wzgardziłeś wzgardziłaś wzgardziliście wzgardziłyście
3rd wzgardził wzgardziła wzgardziło wzgardzili wzgardziły
impersonal wzgardzono
conditional 1st wzgardziłbym wzgardziłabym wzgardzilibyśmy wzgardziłybyśmy
2nd wzgardziłbyś wzgardziłabyś wzgardzilibyście wzgardziłybyście
3rd wzgardziłby wzgardziłaby wzgardziłoby wzgardziliby wzgardziłyby
impersonal wzgardzono by
imperative 1st niech wzgardzę wzgardźmy
2nd wzgardź wzgardźcie
3rd niech wzgardzi niech wzgardzą
passive adjectival participle wzgardzony wzgardzona wzgardzone wzgardzeni wzgardzone
anterior adverbial participle wzgardziwszy
verbal noun wzgardzenie

Derived terms
noun
adjective
adverb
nouns

Further reading
  • wzgardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzgardzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.