pogardzić

Polish

Etymology

From po- +‎ gardzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧gar‧dzić

Verb

pogardzić pf (imperfective pogardzać)

  1. (transitive) to despise, to disdain
    Synonym: wzgardzić

Conjugation
Conjugation of pogardzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pogardzić
future tense 1st pogardzę pogardzimy
2nd pogardzisz pogardzicie
3rd pogardzi pogardzą
impersonal pogardzi się
past tense 1st pogardziłem pogardziłam pogardziliśmy pogardziłyśmy
2nd pogardziłeś pogardziłaś pogardziliście pogardziłyście
3rd pogardził pogardziła pogardziło pogardzili pogardziły
impersonal pogardzono
conditional 1st pogardziłbym pogardziłabym pogardzilibyśmy pogardziłybyśmy
2nd pogardziłbyś pogardziłabyś pogardzilibyście pogardziłybyście
3rd pogardziłby pogardziłaby pogardziłoby pogardziliby pogardziłyby
impersonal pogardzono by
imperative 1st niech pogardzę pogardźmy
2nd pogardź pogardźcie
3rd niech pogardzi niech pogardzą
passive adjectival participle pogardzony pogardzona pogardzone pogardzeni pogardzone
anterior adverbial participle pogardziwszy
verbal noun pogardzenie

Derived terms
noun
adjective
adverb
nouns

Further reading
  • pogardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogardzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.