glanio
Welsh
Verb
glanio (first-person singular present glaniaf)
Conjugation
Conjugation (literary)
| singular | plural | impersonal | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |||
| present indicative/future | glaniaf | glenni | glania | glaniwn | gleniwch, glaniwch | glaniant | glennir | |
| imperfect (indicative/subjunctive)/conditional | glaniwn | glenit | glaniai | glaniem | glaniech | glanient | glennid | |
| preterite | gleniais | gleniaist | glaniodd | glaniasom | glaniasoch | glaniasant | glaniwyd | |
| pluperfect | glaniaswn | glaniasit | glaniasai | glaniasem | glaniasech | glaniasent | glaniasid, glaniesid | |
| present subjunctive | glaniwyf | glenych | glanio | glaniom | glanioch | glaniont | glanier | |
| imperative | — | glania | glanied | glaniwn | gleniwch, glaniwch | glanient | glanier | |
| verbal noun | glanio | |||||||
| verbal adjectives | glaniedig glaniadwy | |||||||
Conjugation (colloquial)
| Inflected colloquial forms | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |
| future | glania i, glaniaf i | glani di | glanith o/e/hi, glaniff e/hi | glaniwn ni | glaniwch chi | glanian nhw |
| conditional | glaniwn i, glaniswn i | glaniet ti, glaniset ti | glaniai fo/fe/hi, glanisai fo/fe/hi | glanien ni, glanisen ni | glaniech chi, glanisech chi | glanien nhw, glanisen nhw |
| preterite | glaniais i, glanies i | glaniaist ti, glaniest ti | glaniodd o/e/hi | glanion ni | glanioch chi | glanion nhw |
| imperative | — | glania | — | — | glaniwch | — |
| Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh. | ||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.