grína
See also: grina
Faroese
Etymology
From Old Norse, from Proto-Germanic *grīnaną.
Verb
grína (third person singular past indicative grein, third person plural past indicative grinið, supine grinið)
Conjugation
| Conjugation of grína (group v-35) | ||
|---|---|---|
| infinitive | grína | |
| supine | grinið | |
| participle (a26)1 | grínandi | grinin |
| present | past | |
| first singular | gríni | grein |
| second singular | grínur | greinst |
| third singular | grínur | grein |
| plural | grína | grinu |
| imperative | ||
| singular | grín! | |
| plural | grínið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *grīnaną.
Verb
grína (present indicative grínn, past indicative singular grein, past indicative plural grinu, past participle grininn)
- to grin
Conjugation
Conjugation of grína — active (strong class 1)
| infinitive | grína | |
|---|---|---|
| present participle | grínandi | |
| past participle | grininn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | grín | grein |
| 2nd-person singular | grínn | greint |
| 3rd-person singular | grínn | grein |
| 1st-person plural | grínum | grinum |
| 2nd-person plural | grínið | grinuð |
| 3rd-person plural | grína | grinu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | grína | grina |
| 2nd-person singular | grínir | grinir |
| 3rd-person singular | gríni | grini |
| 1st-person plural | grínim | grinim |
| 2nd-person plural | grínið | grinið |
| 3rd-person plural | gríni | grini |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | grín | |
| 1st-person plural | grínum | |
| 2nd-person plural | grínið | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.