heilsa

Faroese

Etymology

From Old Norse heilsa.

Noun

heilsa f (genitive singular heilsu, plural heilsur)

  1. health
  2. greeting

Declension
Declension of heilsa
f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative heilsa heilsan heilsur heilsurnar
accusative heilsu heilsuna heilsur heilsurnar
dative heilsu heilsuni heilsum heilsunum
genitive heilsu heilsunnar heilsa heilsanna

Synonyms

Verb

heilsa (third person singular past indicative heilsaði, third person plural past indicative heilsað, supine heilsað)

  1. to greet

Conjugation
Conjugation of heilsa (group v-30)
infinitive heilsa
supine heilsað
participle (a6)1 heilsandi heilsaður
present past
first singular heilsi heilsaði
second singular heilsar heilsaði
third singular heilsar heilsaði
plural heilsa heilsaðu
imperative
singular heilsa!
plural heilsið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse heilsa.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈheilsa/

Noun

heilsa f (genitive singular heilsu, no plural)

  1. health
    Hvernig er heilsan?
    How is the health?

Declension
declension of heilsa
f-w1 singular
indefinite definite
nominative heilsa heilsan
accusative heilsu heilsuna
dative heilsu heilsunni
genitive heilsu heilsunnar

Derived terms
  • vera við góða heilsu
  • vera við slæma heilsu

Verb

heilsa (weak verb, third-person singular past indicative heilsaði, supine heilsað)

  1. to greet
    Heilsaðu ömmu þinni.
    Greet your grandmother.

Conjugation
heilsa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að heilsa
supine
(sagnbót)		 heilsað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 heilsandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég heilsa við heilsum present
(nútíð)		 ég heilsi við heilsum
þú heilsar þið heilsið þú heilsir þið heilsið
hann, hún, það heilsar þeir, þær, þau heilsa hann, hún, það heilsi þeir, þær, þau heilsi
past
(þátíð)		 ég heilsaði við heilsuðum past
(þátíð)		 ég heilsaði við heilsuðum
þú heilsaðir þið heilsuðuð þú heilsaðir þið heilsuðuð
hann, hún, það heilsaði þeir, þær, þau heilsuðu hann, hún, það heilsaði þeir, þær, þau heilsuðu
imperative
(boðháttur)		 heilsa (þú) heilsið (þið)
Forms with appended personal pronoun
heilsaðu heilsiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
heilsast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að heilsast
supine
(sagnbót)		 heilsast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 heilsandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég heilsast við heilsumst present
(nútíð)		 ég heilsist við heilsumst
þú heilsast þið heilsist þú heilsist þið heilsist
hann, hún, það heilsast þeir, þær, þau heilsast hann, hún, það heilsist þeir, þær, þau heilsist
past
(þátíð)		 ég heilsaðist við heilsuðumst past
(þátíð)		 ég heilsaðist við heilsuðumst
þú heilsaðist þið heilsuðust þú heilsaðist þið heilsuðust
hann, hún, það heilsaðist þeir, þær, þau heilsuðust hann, hún, það heilsaðist þeir, þær, þau heilsuðust
imperative
(boðháttur)		 heilsast (þú) heilsist (þið)
Forms with appended personal pronoun
heilsastu heilsisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hailaz (“whole, hale”), from Proto-Indo-European *kóh₂ilus. Cognate with Old High German heilida.

Noun

heilsa f

  1. health

Declension
  Declension of heilsa (weak ōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative heilsa heilsan heilsur heilsurnar
accusative heilsu heilsuna heilsur heilsurnar
dative heilsu heilsunni heilsum heilsunum
genitive heilsu heilsunnar heilsna heilsnanna

Descendants
  • Icelandic: heilsa
  • Faroese: heilsa
  • Norwegian Nynorsk: helse, helsa, heilsa
  • Norwegian Bokmål: helse
  • Old Swedish: hēlsa, hælsa
  • Old Danish: helsæ
    • Danish: helsen
    • Scanian: hælsa
  • → Middle English: hailsen, haylsen

Verb

heilsa

  1. to greet

Conjugation
Conjugation of heilsa — active (weak class 2)
infinitive heilsa
present participle heilsandi
past participle heilsaðr
indicative present past
1st-person singular heilsa heilsaða
2nd-person singular heilsar heilsaðir
3rd-person singular heilsar heilsaði
1st-person plural heilsum heilsuðum
2nd-person plural heilsið heilsuðuð
3rd-person plural heilsa heilsuðu
subjunctive present past
1st-person singular heilsa heilsaða
2nd-person singular heilsir heilsaðir
3rd-person singular heilsi heilsaði
1st-person plural heilsim heilsaðim
2nd-person plural heilsið heilsaðið
3rd-person plural heilsi heilsaði
imperative present
2nd-person singular heilsa
1st-person plural heilsum
2nd-person plural heilsið
Conjugation of heilsa — mediopassive (weak class 2)
infinitive heilsask
present participle heilsandisk
past participle heilsazk
indicative present past
1st-person singular heilsumk heilsuðumk
2nd-person singular heilsask heilsaðisk
3rd-person singular heilsask heilsaðisk
1st-person plural heilsumsk heilsuðumsk
2nd-person plural heilsizk heilsuðuzk
3rd-person plural heilsask heilsuðusk
subjunctive present past
1st-person singular heilsumk heilsuðumk
2nd-person singular heilsisk heilsaðisk
3rd-person singular heilsisk heilsaðisk
1st-person plural heilsimsk heilsaðimsk
2nd-person plural heilsizk heilsaðizk
3rd-person plural heilsisk heilsaðisk
imperative present
2nd-person singular heilsask
1st-person plural heilsumsk
2nd-person plural heilsizk

Descendants

References
  • “heilsa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.