kwikać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kvikati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkfi.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: kwi‧kać

Verb

kwikać impf (perfective kwiknąć)

  1. (intransitive) to oink, to squeak
    Synonym: kwiczeć
  2. (intransitive) to squeal
    Synonym: piszczeć

Conjugation
Conjugation of kwikać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwikać
present tense 1st kwikam kwikamy
2nd kwikasz kwikacie
3rd kwika kwikają
impersonal kwika się
past tense 1st kwikałem kwikałam kwikaliśmy kwikałyśmy
2nd kwikałeś kwikałaś kwikaliście kwikałyście
3rd kwikał kwikała kwikało kwikali kwikały
impersonal kwikano
future tense 1st będę kwikał,
będę kwikać
 będę kwikała,
będę kwikać
 będziemy kwikali,
będziemy kwikać
 będziemy kwikały,
będziemy kwikać
2nd będziesz kwikał,
będziesz kwikać
 będziesz kwikała,
będziesz kwikać
 będziecie kwikali,
będziecie kwikać
 będziecie kwikały,
będziecie kwikać
3rd będzie kwikał,
będzie kwikać
 będzie kwikała,
będzie kwikać
 będzie kwikało,
będzie kwikać
 będą kwikali,
będą kwikać
 będą kwikały,
będą kwikać
impersonal będzie kwikać się
conditional 1st kwikałbym kwikałabym kwikalibyśmy kwikałybyśmy
2nd kwikałbyś kwikałabyś kwikalibyście kwikałybyście
3rd kwikałby kwikałaby kwikałoby kwikaliby kwikałyby
impersonal kwikano by
imperative 1st niech kwikam kwikajmy
2nd kwikaj kwikajcie
3rd niech kwika niech kwikają
active adjectival participle kwikający kwikająca kwikające kwikający kwikające
contemporary adverbial participle kwikając
verbal noun kwikanie
noun

Further reading
  • kwikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.