obmówca

See also: obmówcą

Polish

Etymology

From obmówić +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈmuf.t͡sa/
  • Rhymes: -uft͡sa
  • Syllabification: ob‧mów‧ca

Noun

obmówca m pers

  1. (dated or literary) slander, calumniator
    Synonyms: oszczerca, potwarca

Declension
Declension of obmówca
singular plural
nominative obmówca obmówcy
genitive obmówcy obmówców
dative obmówcy obmówcom
accusative obmówcę obmówców
instrumental obmówcą obmówcami
locative obmówcy obmówcach
vocative obmówco obmówcy

Further reading
  • obmówca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obmówca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.