obrońca

Polish

Etymology

From obronić +‎ -ca. Cognate with Ukrainian оборо́нець (oborónecʹ).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈrɔɲ.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡sa
  • Syllabification: ob‧roń‧ca

Noun

obrońca m pers (feminine obrończyni)

  1. defender (someone who defends people or property; someone who seeks to repel an attack)
  2. (law) defender (someone who represents a defendant)
  3. (sports) defender

Declension
Declension of obrońca
singular plural
nominative obrońca obrońcy
genitive obrońcy obrońców
dative obrońcy obrońcom
accusative obrońcę obrońców
instrumental obrońcą obrońcami
locative obrońcy obrońcach
vocative obrońco obrońcy

Further reading
  • obrońca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrońca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.