obrzezać

Polish

Etymology

From ob- +‎ rzezać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈʐɛ.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛzat͡ɕ
  • Syllabification: ob‧rze‧zać

Verb

obrzezać pf (imperfective obrzezywać)

  1. (transitive) to circumcise (to surgically remove the foreskin (prepuce) from a penis)
  2. (transitive, archaic) to pare, to trim
    Synonyms: obciąć, oberżnąć, okroić
  3. (reflexive) to get circumcised

Conjugation
Conjugation of obrzezać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrzezać
future tense 1st obrzezam obrzezamy
2nd obrzezasz obrzezacie
3rd obrzeza obrzezają
impersonal obrzeza się
past tense 1st obrzezałem obrzezałam obrzezaliśmy obrzezałyśmy
2nd obrzezałeś obrzezałaś obrzezaliście obrzezałyście
3rd obrzezał obrzezała obrzezało obrzezali obrzezały
impersonal obrzezano
conditional 1st obrzezałbym obrzezałabym obrzezalibyśmy obrzezałybyśmy
2nd obrzezałbyś obrzezałabyś obrzezalibyście obrzezałybyście
3rd obrzezałby obrzezałaby obrzezałoby obrzezaliby obrzezałyby
impersonal obrzezano by
imperative 1st niech obrzezam obrzezajmy
2nd obrzezaj obrzezajcie
3rd niech obrzeza niech obrzezają
passive adjectival participle obrzezany obrzezana obrzezane obrzezani obrzezane
anterior adverbial participle obrzezawszy
verbal noun obrzezanie

Derived terms
nouns
noun

Further reading
  • obrzezać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzezać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.