odmieniec

Polish

Etymology

From odmienić +‎ -ec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈmjɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: od‧mie‧niec

Noun

odmieniec m pers

  1. (derogatory) weirdo, oddball, odd duck, misfit
    Synonyms: cudak, dziwak

Declension
Declension of odmieniec
singular plural
nominative odmieniec odmieńcy/odmieńce
genitive odmieńca odmieńców
dative odmieńcowi odmieńcom
accusative odmieńca odmieńców
instrumental odmieńcem odmieńcami
locative odmieńcu odmieńcach
vocative odmieńcze odmieńcy/odmieńce
adjective
nouns
verbs

Noun

odmieniec m anim

  1. (folklore) changeling
  2. salamander of the family Proteidae
    odmieniec jaskiniowy ― olm (Proteus anguinus)
    odmieniec amerykański ― common mudpuppy (Necturus maculosus)
  3. bacterium of the genus Proteus
    odmieniec pospolity ― Proteus vulgaris

Declension
Declension of odmieniec
singular plural
nominative odmieniec odmieńce
genitive odmieńca odmieńców
dative odmieńcowi odmieńcom
accusative odmieńca odmieńce
instrumental odmieńcem odmieńcami
locative odmieńcu odmieńcach
vocative odmieńcu odmieńce

Further reading
  • odmieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odmieniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.