odwieść

Polish

Etymology

From od- +‎ wieść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔd.vjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdvjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: od‧wieść
  • Homophone: odwieźć

Verb

odwieść pf (imperfective odwodzić)

  1. (transitive) to dissuade, to discourage
  2. (transitive, anatomy) to abduct

Conjugation
Conjugation of odwieść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odwieść
future tense 1st odwiodę odwiedziemy
2nd odwiedziesz odwiedziecie
3rd odwiedzie odwiodą
impersonal odwiedzie się
past tense 1st odwiodłem odwiodłam odwiedliśmy odwiodłyśmy
2nd odwiodłeś odwiodłaś odwiedliście odwiodłyście
3rd odwiódł odwiodła odwiodło odwiedli odwiodły
impersonal odwiedziono
conditional 1st odwiódłbym odwiodłabym odwiedlibyśmy odwiodłybyśmy
2nd odwiódłbyś odwiodłabyś odwiedlibyście odwiodłybyście
3rd odwiódłby odwiodłaby odwiodłoby odwiedliby odwiodłyby
impersonal odwiedziono by
imperative 1st niech odwiodę odwiedźmy
2nd odwiedź odwiedźcie
3rd niech odwiedzie niech odwiodą
passive adjectival participle odwiedziony odwiedziona odwiedzione odwiedzeni odwiedzione
anterior adverbial participle odwiódłszy
verbal noun odwiedzenie

Further reading
  • odwieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odwieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.