odwieźć

Polish

Etymology

From od- +‎ wieźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔd.vjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdvjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: od‧wieźć
  • Homophone: odwieść

Verb

odwieźć pf (imperfective odwozić)

  1. (transitive, automotive, transport) to drive back, to give a lift

Conjugation
Conjugation of odwieźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odwieźć
future tense 1st odwiozę odwieziemy
2nd odwieziesz odwieziecie
3rd odwiezie odwiozą
impersonal odwiezie się
past tense 1st odwiozłem odwiozłam odwieźliśmy odwiozłyśmy
2nd odwiozłeś odwiozłaś odwieźliście odwiozłyście
3rd odwiózł odwiozła odwiozło odwieźli odwiozły
impersonal odwieziono
conditional 1st odwiózłbym odwiozłabym odwieźlibyśmy odwiozłybyśmy
2nd odwiózłbyś odwiozłabyś odwieźlibyście odwiozłybyście
3rd odwiózłby odwiozłaby odwiozłoby odwieźliby odwiozłyby
impersonal odwieziono by
imperative 1st niech odwiozę odwieźmy
2nd odwieź odwieźcie
3rd niech odwiezie niech odwiozą
passive adjectival participle odwieziony odwieziona odwiezione odwiezieni odwiezione
anterior adverbial participle odwiózłszy
verbal noun odwiezienie
adjective
  • odwózkowy
nouns
  • odwóz
  • odwózka

Further reading
  • odwieźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odwieźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.