wieść

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wieść
  • Homophone: wieźć

Etymology 1

Inherited from Old Polish wieść, from Proto-Slavic *vestì (stem *ved-), from Proto-Balto-Slavic *westéi, from Proto-Indo-European *wedʰ-. Baltic cognates include Lithuanian vèsti (“to lead”), Latvian vest (“to lead”), Old Prussian west.

Verb

wieść impf (determinate, indeterminate wodzić)

  1. (transitive) to lead, conduct
    Górska ścieżka wiedzie na szczyt. ― The mountain path leads to the summit.
    Synonym: prowadzić
  2. (reflexive) to work out, to do well
    Synonyms: powodzić się, darzyć się, szczęścić się
  3. (reflexive) to pan out, to go
Conjugation
Conjugation of wieść impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wieść
present tense 1st wiodę wiedziemy
2nd wiedziesz wiedziecie
3rd wiedzie wiodą
impersonal wiedzie się
past tense 1st wiodłem wiodłam wiedliśmy wiodłyśmy
2nd wiodłeś wiodłaś wiedliście wiodłyście
3rd wiódł wiodła wiodło wiedli wiodły
impersonal wiedziono
future tense 1st będę wiódł,
będę wieść
 będę wiodła,
będę wieść
 będziemy wiedli,
będziemy wieść
 będziemy wiodły,
będziemy wieść
2nd będziesz wiódł,
będziesz wieść
 będziesz wiodła,
będziesz wieść
 będziecie wiedli,
będziecie wieść
 będziecie wiodły,
będziecie wieść
3rd będzie wiódł,
będzie wieść
 będzie wiodła,
będzie wieść
 będzie wiodło,
będzie wieść
 będą wiedli,
będą wieść
 będą wiodły,
będą wieść
impersonal będzie wieść się
conditional 1st wiódłbym wiodłabym wiedlibyśmy wiodłybyśmy
2nd wiódłbyś wiodłabyś wiedlibyście wiodłybyście
3rd wiódłby wiodłaby wiodłoby wiedliby wiodłyby
impersonal wiedziono by
imperative 1st niech wiodę wiedźmy
2nd wiedź wiedźcie
3rd niech wiedzie niech wiodą
active adjectival participle wiodący wiodąca wiodące wiodący wiodące
passive adjectival participle wiedziony wiedziona wiedzione wiedzeni wiedzione
contemporary adverbial participle wiodąc
verbal noun wiedzenie
Derived terms
verbs
adjective
nouns
nouns

Etymology 2

Inherited from Old Polish wieść, from Proto-Slavic *věstь.

Noun

wieść f

  1. message, news
    Synonyms: wiadomość, nowina
Declension
Declension of wieść
singular plural
nominative wieść wieści
genitive wieści wieści
dative wieści wieściom
accusative wieść wieści
instrumental wieścią wieściami
locative wieści wieściach
vocative wieści wieści

Further reading
  • wieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.