okłamać

Polish

Etymology

From o- +‎ kłamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈkwa.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: o‧kła‧mać

Verb

okłamać pf (imperfective okłamywać)

  1. (transitive) to deceive, to mislead
    Synonyms: zbałamucić, omamić, oszukać, zwieść
  2. (reflexive) to deceive one another
    Synonyms: omamić się, oszukać się, zwieść się
  3. (reflexive) to lie to oneself

Conjugation
Conjugation of okłamać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okłamać
future tense 1st okłamię okłamiemy
2nd okłamiesz okłamiecie
3rd okłamie okłamią
impersonal okłamie się
past tense 1st okłamałem okłamałam okłamaliśmy okłamałyśmy
2nd okłamałeś okłamałaś okłamaliście okłamałyście
3rd okłamał okłamała okłamało okłamali okłamały
impersonal okłamano
conditional 1st okłamałbym okłamałabym okłamalibyśmy okłamałybyśmy
2nd okłamałbyś okłamałabyś okłamalibyście okłamałybyście
3rd okłamałby okłamałaby okłamałoby okłamaliby okłamałyby
impersonal okłamano by
imperative 1st niech okłamię okłammy
2nd okłam okłamcie
3rd niech okłamie niech okłamią
passive adjectival participle okłamany okłamana okłamane okłamani okłamane
anterior adverbial participle okłamawszy
verbal noun okłamanie

Further reading
  • okłamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okłamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.