omamić

Polish

Etymology

From o- +‎ mamić.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔˈma.mit͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -amit͡ɕ
Syllabification: o‧ma‧mić

Verb

omamić pf (imperfective omamiać)

(transitive) to deceive, to mislead
Synonyms: zbałamucić, okłamać, oszukać, zwieść
(reflexive) to deceive one another
Synonyms: okłamać się, oszukać się, zwieść się

Conjugation

Conjugation of omamić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		omamić
future tense	1^st	omamię			omamimy
	2^nd	omamisz			omamicie
	3^rd	omami			omamią
	impersonal	omami się
past tense	1^st	omamiłem	omamiłam		omamiliśmy	omamiłyśmy
	2^nd	omamiłeś	omamiłaś		omamiliście	omamiłyście
	3^rd	omamił	omamiła	omamiło	omamili	omamiły
	impersonal	omamiono
conditional	1^st	omamiłbym	omamiłabym		omamilibyśmy	omamiłybyśmy
	2^nd	omamiłbyś	omamiłabyś		omamilibyście	omamiłybyście
	3^rd	omamiłby	omamiłaby	omamiłoby	omamiliby	omamiłyby
	impersonal	omamiono by
imperative	1^st	niech omamię			omammy
	2^nd	omam			omamcie
	3^rd	niech omami			niech omamią
passive adjectival participle		omamiony	omamiona	omamione	omamieni	omamione
anterior adverbial participle		omamiwszy
verbal noun		omamienie

Related terms

adjective

omamowy

noun

omam

Further reading

omamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
omamić in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.