pluć

See also: pluc and płuc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pľьvati (stem *pľuj-).

Pronunciation
  • IPA(key): /plut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: pluć

Verb

pluć impf (perfective plunąć or splunąć)

  1. (intransitive) to spit (to evacuate saliva or another substance from the mouth, etc.)
  2. (intransitive) to affront, to insult
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać
  3. (intransitive) to shoot (to fire a hail of bullets)
    Synonym: strzelać

Conjugation
Conjugation of pluć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pluć
present tense 1st pluję plujemy
2nd plujesz plujecie
3rd pluje plują
impersonal pluje się
past tense 1st plułem plułam pluliśmy plułyśmy
2nd plułeś plułaś pluliście plułyście
3rd pluł pluła pluło pluli pluły
impersonal pluto
future tense 1st będę pluł,
będę pluć
 będę pluła,
będę pluć
 będziemy pluli,
będziemy pluć
 będziemy pluły,
będziemy pluć
2nd będziesz pluł,
będziesz pluć
 będziesz pluła,
będziesz pluć
 będziecie pluli,
będziecie pluć
 będziecie pluły,
będziecie pluć
3rd będzie pluł,
będzie pluć
 będzie pluła,
będzie pluć
 będzie pluło,
będzie pluć
 będą pluli,
będą pluć
 będą pluły,
będą pluć
impersonal będzie pluć się
conditional 1st plułbym plułabym plulibyśmy plułybyśmy
2nd plułbyś plułabyś plulibyście plułybyście
3rd plułby plułaby plułoby pluliby plułyby
impersonal pluto by
imperative 1st niech pluję plujmy
2nd pluj plujcie
3rd niech pluje niech plują
active adjectival participle plujący plująca plujące plujący plujące
contemporary adverbial participle plując
verbal noun plucie

Further reading
  • pluć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pluć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.