poruszenie

Polish

Etymology

From poruszyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.ruˈʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)

Noun

poruszenie n

  1. verbal noun of poruszyć
  2. commotion, stir, hullaballoo

Declension
declension of poruszenie
singular plural
nominative poruszenie poruszenia
genitive poruszenia poruszeń
dative poruszeniu poruszeniom
accusative poruszenie poruszenia
instrumental poruszeniem poruszeniami
locative poruszeniu poruszeniach
vocative poruszenie poruszenia

Further reading
  • poruszenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poruszenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.