poruszyć

Polish

Etymology

From po- +‎ ruszyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈru.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧ru‧szyć

Verb

poruszyć pf (imperfective poruszać)

  1. (transitive) to move (cause to change place or position), to stir
  2. (transitive) to move emotionally, to touch
    Synonym: wzruszyć
  3. (transitive) to bring up, to mention, to touch on
  4. (reflexive) to move (change place or position), to stir

Conjugation
Conjugation of poruszyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poruszyć
future tense 1st poruszę poruszymy
2nd poruszysz poruszycie
3rd poruszy poruszą
impersonal poruszy się
past tense 1st poruszyłem poruszyłam poruszyliśmy poruszyłyśmy
2nd poruszyłeś poruszyłaś poruszyliście poruszyłyście
3rd poruszył poruszyła poruszyło poruszyli poruszyły
impersonal poruszono
conditional 1st poruszyłbym poruszyłabym poruszylibyśmy poruszyłybyśmy
2nd poruszyłbyś poruszyłabyś poruszylibyście poruszyłybyście
3rd poruszyłby poruszyłaby poruszyłoby poruszyliby poruszyłyby
impersonal poruszono by
imperative 1st niech poruszę poruszmy
2nd porusz poruszcie
3rd niech poruszy niech poruszą
passive adjectival participle poruszony poruszona poruszone poruszeni poruszone
anterior adverbial participle poruszywszy
verbal noun poruszenie

Further reading
  • poruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poruszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.