ruszyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rušiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈru.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio 1, ruszyć(file)
  • Audio 2, ruszyć się(file)
  • Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: ru‧szyć

Verb

ruszyć pf (imperfective ruszać)

  1. (transitive) to move
    Synonym: przesunąć
  2. (transitive) to stir
  3. (transitive) to touch
    Synonym: dotknąć
  4. (intransitive) to start
    Synonym: zacząć
  5. (reflexive) to move

Conjugation
Conjugation of ruszyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ruszyć
future tense 1st ruszę ruszymy
2nd ruszysz ruszycie
3rd ruszy ruszą
impersonal ruszy się
past tense 1st ruszyłem ruszyłam ruszyliśmy ruszyłyśmy
2nd ruszyłeś ruszyłaś ruszyliście ruszyłyście
3rd ruszył ruszyła ruszyło ruszyli ruszyły
impersonal ruszono
conditional 1st ruszyłbym ruszyłabym ruszylibyśmy ruszyłybyśmy
2nd ruszyłbyś ruszyłabyś ruszylibyście ruszyłybyście
3rd ruszyłby ruszyłaby ruszyłoby ruszyliby ruszyłyby
impersonal ruszono by
imperative 1st niech ruszę ruszmy
2nd rusz ruszcie
3rd niech ruszy niech ruszą
passive adjectival participle ruszony ruszona ruszone ruszeni ruszone
anterior adverbial participle ruszywszy
verbal noun ruszenie

Derived terms
verbs
adjectives
noun
verbs

Further reading
  • ruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ruszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.