posprzeczać

Polish

Etymology

From po- +‎ sprzeczać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈspʂɛ.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: po‧sprze‧czać

Verb

posprzeczać pf (imperfective sprzeczać)

  1. (reflexive) to argue, to bicker, to fight, to quarrel, to quibble, to spar, to squabble, to stickle, to wrangle (to have an argument, a quarrel)
    Synonyms: pokłócić się, pospierać się

Conjugation
Conjugation of posprzeczać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posprzeczać
future tense 1st posprzeczam posprzeczamy
2nd posprzeczasz posprzeczacie
3rd posprzecza posprzeczają
impersonal posprzecza się
past tense 1st posprzeczałem posprzeczałam posprzeczaliśmy posprzeczałyśmy
2nd posprzeczałeś posprzeczałaś posprzeczaliście posprzeczałyście
3rd posprzeczał posprzeczała posprzeczało posprzeczali posprzeczały
impersonal posprzeczano
conditional 1st posprzeczałbym posprzeczałabym posprzeczalibyśmy posprzeczałybyśmy
2nd posprzeczałbyś posprzeczałabyś posprzeczalibyście posprzeczałybyście
3rd posprzeczałby posprzeczałaby posprzeczałoby posprzeczaliby posprzeczałyby
impersonal posprzeczano by
imperative 1st niech posprzeczam posprzeczajmy
2nd posprzeczaj posprzeczajcie
3rd niech posprzecza niech posprzeczają
anterior adverbial participle posprzeczawszy
verbal noun posprzeczanie
noun

Further reading
  • posprzeczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posprzeczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.