potępienie

Polish

Etymology

From potępić +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.tɛmˈpjɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧tę‧pie‧nie

Noun

potępienie n

  1. verbal noun of potępić
  2. condemnation (state of being condemned)

Declension
Declension of potępienie
singular plural
nominative potępienie potępienia
genitive potępienia potępień
dative potępieniu potępieniom
accusative potępienie potępienia
instrumental potępieniem potępieniami
locative potępieniu potępieniach
vocative potępienie potępienia

Further reading
  • potępienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potępienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.