powiadać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *povědati.

powiadać impf (indeterminate, frequentative, imperfective determinate mówić)

(transitive, archaic) to inform, to say, to tell
(transitive, archaic, of books and documents) to tell (used to inform the reader that a specific text or group of texts contains content that is quoted later in a sentence)

Conjugation of powiadać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		powiadać
present tense	1^st	powiadam			powiadamy
	2^nd	powiadasz			powiadacie
	3^rd	powiada			powiadają
	impersonal	powiada się
past tense	1^st	powiadałem	powiadałam		powiadaliśmy	powiadałyśmy
	2^nd	powiadałeś	powiadałaś		powiadaliście	powiadałyście
	3^rd	powiadał	powiadała	powiadało	powiadali	powiadały
	impersonal	powiadano
future tense	1^st	będę powiadał, będę powiadać	będę powiadała, będę powiadać		będziemy powiadali, będziemy powiadać	będziemy powiadały, będziemy powiadać
	2^nd	będziesz powiadał, będziesz powiadać	będziesz powiadała, będziesz powiadać		będziecie powiadali, będziecie powiadać	będziecie powiadały, będziecie powiadać
	3^rd	będzie powiadał, będzie powiadać	będzie powiadała, będzie powiadać	będzie powiadało, będzie powiadać	będą powiadali, będą powiadać	będą powiadały, będą powiadać
	impersonal	będzie powiadać się
conditional	1^st	powiadałbym	powiadałabym		powiadalibyśmy	powiadałybyśmy
	2^nd	powiadałbyś	powiadałabyś		powiadalibyście	powiadałybyście
	3^rd	powiadałby	powiadałaby	powiadałoby	powiadaliby	powiadałyby
	impersonal	powiadano by
imperative	1^st	niech powiadam			powiadajmy
	2^nd	powiadaj			powiadajcie
	3^rd	niech powiada			niech powiadają
active adjectival participle		powiadający	powiadająca	powiadające	powiadający	powiadające
passive adjectival participle		powiadany	powiadana	powiadane	powiadani	powiadane
contemporary adverbial participle		powiadając
verbal noun		powiadanie

verbs