przekłuć

Polish

Etymology

From prze- +‎ kłuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.kwut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkwut͡ɕ
  • Syllabification: prze‧kłuć

Verb

przekłuć pf (imperfective przekłuwać)

  1. (transitive) to pierce (to puncture; to break through)
    Hypernym: przebić

Conjugation
Conjugation of przekłuć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przekłuć
future tense 1st przekłuję przekłujemy
2nd przekłujesz przekłujecie
3rd przekłuje przekłują
impersonal przekłuje się
past tense 1st przekłułem przekłułam przekłuliśmy przekłułyśmy
2nd przekłułeś przekłułaś przekłuliście przekłułyście
3rd przekłuł przekłuła przekłuło przekłuli przekłuły
impersonal przekłuto
conditional 1st przekłułbym przekłułabym przekłulibyśmy przekłułybyśmy
2nd przekłułbyś przekłułabyś przekłulibyście przekłułybyście
3rd przekłułby przekłułaby przekłułoby przekłuliby przekłułyby
impersonal przekłuto by
imperative 1st niech przekłuję przekłujmy
2nd przekłuj przekłujcie
3rd niech przekłuje niech przekłują
passive adjectival participle przekłuty przekłuta przekłute przekłuci przekłute
anterior adverbial participle przekłuwszy
verbal noun przekłucie
noun

Further reading
  • przekłuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekłuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.