kłuć

See also: kluc, kluč, kľúč, and kluć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kłóć, from a merger of Proto-Slavic *kolti (stem *koľ-) and Proto-Slavic *kľuti (stem *klьv-).

Pronunciation
  • IPA(key): /kwut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: kłuć
  • Homophone: kłóć

Verb

kłuć impf (perfective ukłuć)

  1. (transitive) to prick, to prickle
  2. (reflexive) to prick oneself

Conjugation
Conjugation of kłuć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kłuć
present tense 1st kłuję kłujemy
2nd kłujesz kłujecie
3rd kłuje kłują
impersonal kłuje się
past tense 1st kłułem kłułam kłuliśmy kłułyśmy
2nd kłułeś kłułaś kłuliście kłułyście
3rd kłuł kłuła kłuło kłuli kłuły
impersonal kłuto
future tense 1st będę kłuł,
będę kłuć
 będę kłuła,
będę kłuć
 będziemy kłuli,
będziemy kłuć
 będziemy kłuły,
będziemy kłuć
2nd będziesz kłuł,
będziesz kłuć
 będziesz kłuła,
będziesz kłuć
 będziecie kłuli,
będziecie kłuć
 będziecie kłuły,
będziecie kłuć
3rd będzie kłuł,
będzie kłuć
 będzie kłuła,
będzie kłuć
 będzie kłuło,
będzie kłuć
 będą kłuli,
będą kłuć
 będą kłuły,
będą kłuć
impersonal będzie kłuć się
conditional 1st kłułbym kłułabym kłulibyśmy kłułybyśmy
2nd kłułbyś kłułabyś kłulibyście kłułybyście
3rd kłułby kłułaby kłułoby kłuliby kłułyby
impersonal kłuto by
imperative 1st niech kłuję kłujmy
2nd kłuj kłujcie
3rd niech kłuje niech kłują
active adjectival participle kłujący kłująca kłujące kłujący kłujące
passive adjectival participle kłuty kłuta kłute kłuci kłute
contemporary adverbial participle kłując
verbal noun kłucie

Derived terms
verbs

Further reading
  • kłuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.