przewinienie

Polish

Etymology

From przewinić +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛ.vʲiˈɲɛ.ɲɛ/

Noun

przewinienie n

  1. (dated) verbal noun of przewinić
  2. offense, demerit, fault

Declension
declension of przewinienie
singular plural
nominative przewinienie przewinienia
genitive przewinienia przewinień
dative przewinieniu przewinieniom
accusative przewinienie przewinienia
instrumental przewinieniem przewinieniami
locative przewinieniu przewinieniach
vocative przewinienie przewinienia

Further reading
  • przewinienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przewinienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.