przybranie

Polish

Etymology

From przybrać +‎ -anie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈbra.ɲɛ/

Noun

przybranie n

  1. (uncountable) verbal noun of przybrać
  2. (countable) topping, garnish

Declension
declension of przybranie
singular plural
nominative przybranie przybrania
genitive przybrania przybrań
dative przybraniu przybraniom
accusative przybranie przybrania
instrumental przybraniem przybraniami
locative przybraniu przybraniach
vocative przybranie przybrania

Further reading
  • przybranie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybranie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.