przykazanie

Polish

Etymology

From przykazać +‎ -anie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨ.kaˈza.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: przy‧ka‧za‧nie

Noun

przykazanie n

  1. verbal noun of przykazać
  2. commandment
    Synonyms: nakaz, rozkaz, przykaz
  3. (Christianity) commandment
    Synonym: dekalog

Declension
Declension of przykazanie
singular plural
nominative przykazanie przykazania
genitive przykazania przykazań
dative przykazaniu przykazaniom
accusative przykazanie przykazania
instrumental przykazaniem przykazaniami
locative przykazaniu przykazaniach
vocative przykazanie przykazania
noun
phrases
verbs

Further reading
  • przykazanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przykazanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.